محل خط لثه (gum line) در امتداد بالای لثه، یعنی جایی است که با سطح دندان ها تلاقی می کند. محل این خط در افراد متفاوت است. عموما این خط صاف است و در یک وضعیت متعادل قرار دارد. اما گاهی ممکن است خط لثه بالاتر یا پایین تر از حد نرمال، یا ناهموار باشد و موجبات نارضایتی فرد را فراهم کند.
در مواردی که فرد به دلایل زیبایی یا پزشکی از وضعیت خط لثه خود راضی نیست، لیفت لثه یا عمل لثه (gingivectomy) می تواند آن را اصلاح کند و به تغییر شکل و یا طراحی مجدد خط لثه کمک کند. لیفت لثه به عنوان کانتورینگ لثه نیز شناخته می شود و توسط پریودنتیست های زیبایی انجام می شود.
در بسیاری از موارد، کانتورینگ لثه یک روش انتخابی است و از نظر پزشکی ضرورت ندارد. در این موارد عمل لیفت به منظور بهبود ظاهر لثه، دندان یا لبخند انجام می شود. اما در افرادی که به بیماری پریودنتال مبتلا هستند، کانتورینگ لثه می تواند یک گزینه درمانی باشد. در عمل لیفت لثه معمولا موارد زیر اصلاح می شود:
"لبخند لثهای" یعنی وضعیتی که به هر دلیلی، هنگام لبخند زدن لثه فرد بیش از حد طبیعی نمایش داده می شود.
در برخی موارد، لثه ها با گذشت زمان عقب روی می کنند و باعث می شوند مقدار بیشتری از سطح دندان نشان داده شود.
برخی از افراد به دلایل گوناگون دارای مقدار زیادتری از بافت لثه هستند و این موضوع می تواند خطر ابتلا به بیماری های لثه را افزایش دهد. برداشتن بافت اضافی می تواند به سلامت لثه و دندان کمک کند.
دو روش لیفت لثه وجود دارد:
جراحی لثه یک عمل زیبایی است که شامل تغییر اصلاح خط لثه از طریق بالا یا پایین بردن، و تغییر شکل آن است تا دندان هایی با طول متقارن تر و لبخندی دلپذیرتر ایجاد شود.
روش افزایش طول تاج دندان شامل برداشتن لثه اضافی و در صورت نیاز بافت استخوانی حمایت کننده برای نمایان شدن مقدار بیشتری از تاج است. این عمل در مواردی انجام می شود که بافت اضافی لثه به نحوی دندان ها را می پوشاند که دندان ها برای صورت کوچک به نظر می رسند. این روش همچنین می تواند خط ناهموار لثه را تراز کند.
ابتدا دندانپزشک اقدام به تصویربرداری با اشعه ایکس می کند. با این کار وضعیت استخوان نسبت به دندان تعیین و مقدار بافتی که باید برداشته شود مشخص می شود. این مقدار معمولا بسیار کم است (2 میلی متر یا کمتر).
کانتورینگ لثه توسط پریودنتیست یا دندانپزشک زیبایی انجام می شود. این عمل سرپایی و یک مرحله ای است و معمولا در مطب انجام می شود. قبل از شروع، از بی حسی موضعی برای بی حس کردن لثه استفاده می شود. معمولاً سقف دهان را بی حس می کنند، تا امکان لبخند زدن برای بیمار فراهم باشد و دندانپزشک بتواند نتایج را بررسی کند. عمل بدون درد است اما ممکن است با از بین رفتن بی حسی ناراحتی خفیفی ایجاد شود.
برای از بین بردن بافت اضافی و بازسازی خط لثه از چاقوی جراحی استفاده می شود و بخیه ها برای ثابت نگه داشتن بافت لثه به کار می روند. اگر لثه عقب نشینی کرده باشد و قرار باشد لثه اضافه شود، بافت پیوندی از قسمت دیگری از دهان (معمولاً از کام دهان یا لثه مجاور دندان آسیب دیده) برداشته می شود. این بافت پیوندی در اطراف دندان محکم می شود تا خط لثه به سمت دندان گسترده شود.
طول مدت عمل بسته به وسعت کانتورینگ و میزان بازسازی مورد نیاز متفاوت است، اما به طور کلی حدود 1 تا 2 ساعت طول می کشد.
استفاده از لیزر بافت نرم برای لیفت لثه نتایج مشابهی ایجاد می کند. بدین منظور ابتدا بی حسی موضعی اعمال می شود و سپس توسط پرتو لیزر برش های لازم برای بالا یا پایین بردن لثه ها ایجاد می شود. لیزر به طور خودکار رگ های خونی را مهر و موم می کند، بنابراین خونریزی کمی وجود دارد یا اصلا خونریزی ندارد. روش کار سریع است و خطر ابتلا به عفونت کمتر است. کل این روش کمتر از یک ساعت طول می کشد.
کانتورینگ لثه میتواند نتایج سایر روش های زیبایی دندان مانند تاج دندان یا روکش های پرسلن چینی را بهبود بخشد. اگر به وضعیت لثه بی توجهی شود روکش نمود نخواهند داشت. لیفت لثه می تواند به عنوان مکمل در موارد زیر نیز انجام شود:
میزان ناراحتی ایجاد شده بستگی به وسعت عمل دارد. بهبودی کامل بسته به نوع جراحی و شدت آن ممکن است چند روز یا چند هفته طول بکشد. بعد از جراحی، برای تسکین درد مسکن تجویز می شود. از مسکن های بدون نسخه شامل استامینوفن یا ایبوپروفن نیز می توان استفاده کرد. از آنجا که آسپرین می تواند باعث خونریزی شود، استفاده از آن تشویق نمی شود. کیسه یخ یا کمپرس سرد نیز، هر 15 تا 20 دقیقه یکبار، به کاهش درد و تورم کمک می کند. برای کاهش خطر عفونت، دهان شویه آنتی بیوتیکی تجویز می شود و چون لثه ها و دهان بعد از عمل حساس می شوند، حدود 2 تا 3 روز استفاده از غذاهای نرم توصیه می شود. نمونه هایی از غذاهای نرم عبارتند از:
معمولا بیمار باید چند روز تا یک هفته بعد از عمل جهت معاینات پیگیری به دندانپزشک مراجعه کند. در این جلسه پیشرفت بهبودی بررسی و علائم عفونت کنترل می شود.
از آنجا که بافت لثه دوباره رشد نمیکند، نتایج حاصل از کانتورینگ لثه دائمی است و نیاز به ویزیت های متعدد پیگیرانه ندارد. دانستن این موضوع، تصمیم گیری برای سرمایه گذاری روی اصلاح طرح لبخند از طریق لیفت لثه را راحت تر می کند.
کانتورینگ لثه اغلب به دلایل زیبایی انجام می شود، و به همین دلیل، بیمه هزینه آن را پوشش نمی دهد. هزینه آن به مقدار بافت لثه برداشته شده یا ترمیم شده و تجربه و تخصص دندانپزشک دارد. اگر دندانپزشک شما به دلایل پزشکی کانتورینگ لثه را توصیه کند، بیمه دندانپزشکی ممکن است بخشی از هزینه را پوشش دهد. برای جزئیات بیشتر باید با پرسنل بیمه صحبت کنید.
محل خط لثه (gum line) در امتداد بالای لثه، یعنی جایی است که با سطح دندان ها تلاقی می کند. محل این خط در افراد متفاوت است. عموما این خط صاف است و در یک وضعیت متعادل قرار دارد. اما گاهی ممکن است خط لثه بالاتر یا پایین تر از حد نرمال، یا ناهموار باشد و موجبات نارضایتی فرد را فراهم کند.
در مواردی که فرد به دلایل زیبایی یا پزشکی از وضعیت خط لثه خود راضی نیست، لیفت لثه یا عمل لثه (gingivectomy) می تواند آن را اصلاح کند و به تغییر شکل و یا طراحی مجدد خط لثه کمک کند. لیفت لثه به عنوان کانتورینگ لثه نیز شناخته می شود و توسط پریودنتیست های زیبایی انجام می شود.
در بسیاری از موارد، کانتورینگ لثه یک روش انتخابی است و از نظر پزشکی ضرورت ندارد. در این موارد عمل لیفت به منظور بهبود ظاهر لثه، دندان یا لبخند انجام می شود. اما در افرادی که به بیماری پریودنتال مبتلا هستند، کانتورینگ لثه می تواند یک گزینه درمانی باشد. در عمل لیفت لثه معمولا موارد زیر اصلاح می شود:
"لبخند لثهای" یعنی وضعیتی که به هر دلیلی، هنگام لبخند زدن لثه فرد بیش از حد طبیعی نمایش داده می شود.
در برخی موارد، لثه ها با گذشت زمان عقب روی می کنند و باعث می شوند مقدار بیشتری از سطح دندان نشان داده شود.
برخی از افراد به دلایل گوناگون دارای مقدار زیادتری از بافت لثه هستند و این موضوع می تواند خطر ابتلا به بیماری های لثه را افزایش دهد. برداشتن بافت اضافی می تواند به سلامت لثه و دندان کمک کند.
دو روش لیفت لثه وجود دارد:
جراحی لثه یک عمل زیبایی است که شامل تغییر اصلاح خط لثه از طریق بالا یا پایین بردن، و تغییر شکل آن است تا دندان هایی با طول متقارن تر و لبخندی دلپذیرتر ایجاد شود.
روش افزایش طول تاج دندان شامل برداشتن لثه اضافی و در صورت نیاز بافت استخوانی حمایت کننده برای نمایان شدن مقدار بیشتری از تاج است. این عمل در مواردی انجام می شود که بافت اضافی لثه به نحوی دندان ها را می پوشاند که دندان ها برای صورت کوچک به نظر می رسند. این روش همچنین می تواند خط ناهموار لثه را تراز کند.
ابتدا دندانپزشک اقدام به تصویربرداری با اشعه ایکس می کند. با این کار وضعیت استخوان نسبت به دندان تعیین و مقدار بافتی که باید برداشته شود مشخص می شود. این مقدار معمولا بسیار کم است (2 میلی متر یا کمتر).
کانتورینگ لثه توسط پریودنتیست یا دندانپزشک زیبایی انجام می شود. این عمل سرپایی و یک مرحله ای است و معمولا در مطب انجام می شود. قبل از شروع، از بی حسی موضعی برای بی حس کردن لثه استفاده می شود. معمولاً سقف دهان را بی حس می کنند، تا امکان لبخند زدن برای بیمار فراهم باشد و دندانپزشک بتواند نتایج را بررسی کند. عمل بدون درد است اما ممکن است با از بین رفتن بی حسی ناراحتی خفیفی ایجاد شود.
برای از بین بردن بافت اضافی و بازسازی خط لثه از چاقوی جراحی استفاده می شود و بخیه ها برای ثابت نگه داشتن بافت لثه به کار می روند. اگر لثه عقب نشینی کرده باشد و قرار باشد لثه اضافه شود، بافت پیوندی از قسمت دیگری از دهان (معمولاً از کام دهان یا لثه مجاور دندان آسیب دیده) برداشته می شود. این بافت پیوندی در اطراف دندان محکم می شود تا خط لثه به سمت دندان گسترده شود.
طول مدت عمل بسته به وسعت کانتورینگ و میزان بازسازی مورد نیاز متفاوت است، اما به طور کلی حدود 1 تا 2 ساعت طول می کشد.
استفاده از لیزر بافت نرم برای لیفت لثه نتایج مشابهی ایجاد می کند. بدین منظور ابتدا بی حسی موضعی اعمال می شود و سپس توسط پرتو لیزر برش های لازم برای بالا یا پایین بردن لثه ها ایجاد می شود. لیزر به طور خودکار رگ های خونی را مهر و موم می کند، بنابراین خونریزی کمی وجود دارد یا اصلا خونریزی ندارد. روش کار سریع است و خطر ابتلا به عفونت کمتر است. کل این روش کمتر از یک ساعت طول می کشد.
کانتورینگ لثه میتواند نتایج سایر روش های زیبایی دندان مانند تاج دندان یا روکش های پرسلن چینی را بهبود بخشد. اگر به وضعیت لثه بی توجهی شود روکش نمود نخواهند داشت. لیفت لثه می تواند به عنوان مکمل در موارد زیر نیز انجام شود:
میزان ناراحتی ایجاد شده بستگی به وسعت عمل دارد. بهبودی کامل بسته به نوع جراحی و شدت آن ممکن است چند روز یا چند هفته طول بکشد. بعد از جراحی، برای تسکین درد مسکن تجویز می شود. از مسکن های بدون نسخه شامل استامینوفن یا ایبوپروفن نیز می توان استفاده کرد. از آنجا که آسپرین می تواند باعث خونریزی شود، استفاده از آن تشویق نمی شود. کیسه یخ یا کمپرس سرد نیز، هر 15 تا 20 دقیقه یکبار، به کاهش درد و تورم کمک می کند. برای کاهش خطر عفونت، دهان شویه آنتی بیوتیکی تجویز می شود و چون لثه ها و دهان بعد از عمل حساس می شوند، حدود 2 تا 3 روز استفاده از غذاهای نرم توصیه می شود. نمونه هایی از غذاهای نرم عبارتند از:
معمولا بیمار باید چند روز تا یک هفته بعد از عمل جهت معاینات پیگیری به دندانپزشک مراجعه کند. در این جلسه پیشرفت بهبودی بررسی و علائم عفونت کنترل می شود.
از آنجا که بافت لثه دوباره رشد نمیکند، نتایج حاصل از کانتورینگ لثه دائمی است و نیاز به ویزیت های متعدد پیگیرانه ندارد. دانستن این موضوع، تصمیم گیری برای سرمایه گذاری روی اصلاح طرح لبخند از طریق لیفت لثه را راحت تر می کند.
کانتورینگ لثه اغلب به دلایل زیبایی انجام می شود، و به همین دلیل، بیمه هزینه آن را پوشش نمی دهد. هزینه آن به مقدار بافت لثه برداشته شده یا ترمیم شده و تجربه و تخصص دندانپزشک دارد. اگر دندانپزشک شما به دلایل پزشکی کانتورینگ لثه را توصیه کند، بیمه دندانپزشکی ممکن است بخشی از هزینه را پوشش دهد. برای جزئیات بیشتر باید با پرسنل بیمه صحبت کنید.
تجهیزات ابزار دقیق در صنعت، معادن و سیمان
صنایعی مانند صنعت نفت از ابزار دقیق برای کنترل صحیح فرآیند تولید و اندازه گیری پارامترهای خود استفاده می کنند. به عنوان مثال در اندازه گیری سطح سیلوهای ذخیره سیمان، کنترل و اندازه گیری فشار بخار در بویلرها، کنترل و اندازه گیری دبی خروجی مایعات و ضایعات و اندازه گیری وزن محصولات تولیدی می توان از ابزار دقیق استفاده کرد.
اجزاء
تجهیزات ابزاری از سه قسمت زیر تشکیل شده است:
اندازه گیری پارامترهای مختلف
کنترل پارامترها و پردازش مقادیر اندازه گیری شده با تجهیزات کنترلی.
ارسال پاسخ مناسب به تجهیزات کنترلی از طریق اپراتور.
این 3 فرآیند با هم یک سیستم مکمل را تشکیل می دهند که آن را سیستم کنترل خودکار می نامیم و وظیفه آن مدیریت فرآیند در مجموعه ای از عملیات است.
اندازه گیری:
قسمت اندازه گیری مقدار مورد نظر را اندازه گیری می کند. در صنعت، پارامترهای مختلفی برای کنترل اندازه گیری می شود. این پارامترها عبارتند از:
اندازه گیری فشار
اندازه گیری دما
اندازه گیری جریان سیال
اندازه گیری ارتفاع مایع
اندازه گیری سرعت.
اندازه گیری ارتعاش
و….
دسته دسته:
در تاریخ علم ابزار دقیق، دوره های خاصی را ذکر می کنیم که در آن سازها دقیق تر و خودکار شدند.قبل از تبدیل شدن این ابزارها به نرم افزار، کنترل در صنعت به صورت دستی و توسط عامل انسانی انجام می شد. اما با اختراع ترانزیستورها و کارتهای کنترل الکترونیکی استفاده از عامل انسانی بسیار کاهش یافت.با معرفی کامپیوترهای صنعتی به نام PLC کنترل واحدها به راحتی انجام شد. امروزه کنترلرهای جدیدی به نام سیستم کنترل کننده توزیع شده (DCS) و کنترل کننده فازی (FCD) وارد صنعت شده و وظیفه کنترل را بر عهده گرفته اند.
محرک ها:
عملگرها ابزارهایی هستند که سیگنال خروجی را از کنترلر دریافت می کنند و بر اساس آن سیگنال عمل می کنند. از جمله دستگاه های خروجی اصلی می توان به شیرهای کنترلی و الکتروموتور اشاره کرد. این ابزارها به حفظ پارامترهای قابل اندازه گیری در مقدار مورد نظر کمک می کنند.
سنسور:
سنسورها یکی از مهمترین ابزارهای صنعتی هستند که برای اندازه گیری پارامترها استفاده می شود. یک سنسور ابزار برای اندازه گیری تقریباً تمام پارامترهای فیزیکی و شیمیایی وجود دارد. سنسورها بسته به نوع عملکرد خروجی های متفاوتی دارند.
مبدل:
مبدل ها یا مبدل ها پارامترهای اندازه گیری شده توسط سنسورها را به سیگنال های الکتریکی تبدیل می کنند.یعنی اگر سنسور فشار همراه با مبدل استفاده شود، سنسور مقدار فشار را اندازه گیری کرده و به مبدل می فرستد و سپس مبدل این مقدار را به سیگنال الکتریکی قابل انتقال در شبکه ارتباطی تبدیل می کند. فرستنده:
فرستنده وسیله ای است که سیگنالی را از مبدل دریافت می کند و آن را تقویت می کند تا بتواند در فواصل طولانی ارسال شود. فرستنده این فرآیند را بدون از دست دادن کیفیت سیگنال یا تداخل با سیگنال های دیگر انجام می دهد.
محدوده اندازه گیری: محدوده ای که تجهیزات می توانند اندازه گیری کنند.
اندازه گیری صفر (صفر): نقطه خاصی در ناحیه اندازه گیری نقطه صفر در نظر گرفته می شود که لزوماً صفر نیست و می تواند هر مقداری داشته باشد.
رانش صفر: مقدار خروجی در نقطه صفر با گذشت زمان یا عوامل دیگر تغییر می کند که به آن پدیده رانش صفر می گویند.
حساسیت: به تغییرات خروجی متر در واحد تغییر در کمیت اندازه گیری شده حساسیت می گویند.
وضوح: کوچکترین تغییر در یک کمیت اندازه گیری شده که دستگاه می تواند اندازه گیری کند، حد تفکیک نامیده می شود.
پاسخ: در عمل کامپیوتر یک ثابت زمانی و گاهی تاخیر خالص دارد.ثابت زمانی عنصر اندازه گیری باید بسیار کوچکتر از کوچکترین ثابت زمانی در مدار کنترل باشد دقت: تطبیق مقدار اندازه گیری شده با مقدار واقعی کمیت اندازه گیری شده را دقت می گویند.
تکرارپذیری: نتیجه بدست آوردن اندازه یکسان در شرایط ثابت تکرارپذیری نامیده می شود.
Range Range: فاصله بین حداکثر و حداقل مقداری که دستگاه می تواند اندازه گیری کند، محدوده نامیده می شود.